Kiedy Botticelli poznał Simonettę

Botticelli to moja wielka miłość. Jest kilku takich malarzy, których bardzo, ale to bardzo chciałabym zobaczyć przy pracy. A od czasu do czasu odkrywam kogoś nowego, jakiś obraz, albo historię obrazu, która jest na tyle fascynująca, że potrafię zatopić się na całe dnie i tygodnie w poszukiwaniu informacji. Tak było z pewnym XIX - wiecznym obrazem wystawionym na aukcji w domu aukcyjnym Bonhams w 2014 roku.
http://www.bonhams.com/auctions/21800/lot/58/?category=list&length=10&page=6
Płótno przedstawia warsztat Botticellego we Florencji. Malarz przerwał pracę, by powitać gości. Giuliano de Medici prezentuje Botticellemu Simonettę Vespucci, która stanie się muzą artysty, a jej rysy będą widoczne we wszystkich Madonnach malowanych odtąd przez mistrza. Każda z osób przedstawionych na obrazie Eleanor Fortescue ma własną, niezwykle ciekawą historię. Giuliano zostanie wkrótce zamordowany w spisku Pazzich, Lorenzo jest jednym z większych mecenasów sztuki renesansu, Simonetta stanie się muzą wielu artystów.

Studio Botticellego, , olej na płótnie, 1922, (źródło: http://www.bonhams.com/auctions/21800/lot/58/?category=list&length=10&page=6)


Eleanor Fortescue - Brickdale współpracowała z bractwem prerafaelitów od bardzo młodego wieku. Jak wiele młodych kobiet w epoce wiktoriańskiej, Eleanor potrafiła malować akwarelą, czyli techniką popularną wśród amatorów. Jednak przy wsparciu rodziny, która zauważyła talent kobiety, udało jej się studiować sztukę pod okiem profesjonalistów. Kiedy wstąpiła do Royal Academy w 1895 roku, współpracowała już z magazynem Country Life jako ilustratorka oraz dekorowała książki swoimi rysunkami. Artystka rozpoczęła pracę z farbami olejnymi, a głównymi motywami jej malarstwa stały się architektura, tematy średniowieczne, dużo symboliki i alegorii.

Artystka przy pracy, około 1900 roku

Jedna z londyńskich galerii zaproponowała Eleanor wystawę jej akwareli o tematyce biblijnej i szekspirowskiej. Malarka odniosła sukces i została pierwszą artystką przyjętą do Society of Oil Painters. Jej pozycja przez kolejne dziesięć lat umocniła się, Eleanor wciąż wykonywała ilustracje do arturiańskich legend, projektowała witraże i rzeźby. Wybuch pierwszej wojny światowej oznaczał koniec epoki wiktoriańskiej, a wraz z nią kończyła się działalność prerafaelitów. Eleanor, przez lata malująca skrzydlate figury i postaci rycerzy została doceniona jako artystka tworząca dla wdów i sierot w żałobie. Na angielskich cmentarzach do dzisiaj stoją figury aniołów wykonane według jej projektów. W 1919 roku została przyjęta do Królewskiego Towarzystwa Akwareli.
We wczesnych latach 20-tych jej wzrok zaczął się pogarszać, więc zwróciła się w stronę wielkoformatowego malarstwa. Gdyby nie utrata zdrowia, Eleanor prawdopodobnie dalej malowałaby niewielkie akwarele i ilustrowała książki. Namalowała hołd dla Leonarda da Vinci, dla którego sequel stanowił prezentowany na aukcji obraz Studio Botticellego. Dzieło zamówił jej wieloletni protektor, były dyrektor szkoły dla chłopców w Winchester, Montague Rendall. Obraz przedstawiający Leonarda da Vinci prezentującego swój wynalazek Ludovicowi Sforzy i jego żonie, Beatrycze d'Este znajduje się dzisiaj w Lady Lever Art Gallery w Liverpoolu. 
Eleanor Fortescue kontynuowała swoją karierę do 1938 roku pozostając w klimacie malarstwa prerafaelitów. Po udarze mózgu w 1938 roku przez ostatnie siedem lat życia nie pracowała. Zmarła 10 marca 1945 roku i została pochowana na cmentarzu Brompton w Londynie.

I jeszcze raz na piękny obraz, od którego zaczęłam. Detal, elegancja, barwy, wyraźny kontur, smukłe postacie. Klimat Florencji i renesansowa moda, ale wśród znamion przepychu, dystynkcji i elegancji jest też szacunek dla malarza.





Inne obrazy artystki z tytułami mojego tłumaczenia. Detal i ornament. Piękne.

Nieproszony gość, 1906

Ani nie pracują ani nie przędą, 1903
Ułuda bogactwa, 1901


Komentarze

Popularne posty