Dlaczego piątek trzynastego to pechowy dzień? Rzecz o aniołach

Anioły były w sztuce przedstawiane od czasów starożytnych. Nigdy nie kwestionowano istnienia tych istot, których nikt nie widział, ale które w myśli ludzkiej funkcjonowały od zarania dziejów. Sztuka chrześcijańska przejmowała niektóre motywy ikonograficzne z antyku lub modyfikowała istniejące w kulturze motywy tworząc własne interpretacje. Anioła Stróża wspominamy w katolicyzmie w dniu 2 października. Święto ustanowił papież Paweł V w XVII wieku. Teologia mówi, że opieka Anioła Stróża rozpoczyna się z chwilą przyjścia człowieka na świat, a kończy w momencie jego śmierci. Kult Aniołów Stróżów rozpoczął się już w średniowieczu, kiedy księża głosili nauki św. Pawła Apostoła, św. Hieronima, św. Bazylego, czy św. Augustyna. Szczególnie podobali sobie kult aniołów św. Bernard z Clairvaux i św. Stanisław Kostka, który z rąk anioła otrzymał komunię świętą.
Wiele tekstów biblijnych mówi o tym, że dla dobra rodzaju ludzkiego Bóg posługuje się aniołami. Kilka przykładów: Anioł przepowiedział narodziny syna Hagar, Ismaela i opiekował się nimi (Rdz 16, 7-11); powstrzymał Abrahama przed złożeniem w ofierze pierworodnego syna, Izaaka (Rdz 22, 11-12); uratował Lota i jego rodzinę (Rdz 19, 15-24); uratował trzech młodzieńców od śmierci w piecu ognistym (Dn 3, 49-50).

Nauka, która bada anioły, to angelologia. Niezależnie od wyznania, zgodnie z angelologią, każdy człowiek posiada Anioła Stróża. Mają go nawet ateiści, czy agnostycy i nie ma znaczenia nasza wiara w jego istnienie. Dzisiaj najczęściej widzimy figury Aniołów Stróżów na cmentarzach, czy na obrazkach darowanych dzieciom przez księży. Nieliczne przedstawienia malarskie są słodkimi obrazkami bez wielkiej wartości artystycznej. Jednak starochrześcijańskie ikony ukazują piękne postacie Aniołów Stróżów Ilu z nas we współczesnym świecie zdominowanym przez naukę modli się do swojego Anioła Stróża? Ja się nie modlę. Nie dyskutuję z nikim o istnieniu czy nieistnieniu Boga. Jako agnostyk zgadzam się z Janem Hartmanem, że należy być uczciwym intelektualnie. Jeśli nie mogę udowodnić nieistnienia czegoś, to nie mogę też udowodnić, że coś jest. Po prostu nie wiem. Wiem, że nic nie wiem, jak mawiał Sokrates. Ale wiara w Boga, a wiara w Anioła Stróża to zupełnie inne kwestie do rozstrzygnięcia. Anioł Stróż jest kimś bardzo bliskim, niemal ludzkim. Daje poczucie bezpieczeństwa. Ponieważ nasi Aniołowie Stróżowie tak mocno pracują, chroniąc nas od wszelkiego złego, w każdy piątek trzynastego i tylko wtedy mają wolne. Od rana nie ma ich przy nas. Wszelkie modlitwy nie mają znaczenia – Anioły świętują we własnym gronie, śpią pod drzewem, słuchają muzyki, czytają książki, siedzą w anielskich barach i piją anielskie wino, leżą w anielskim SPA i pozwalają sobie zapomnieć o ludzkim świecie. Ale wieczorem, kiedy gwiazdy zapalają się na niebie, każdy Anioł Stróż wraca do swojego podopiecznego. Żeby jednak do nas trafił bezpiecznie, w oknie trzeba ustawić świecę. Robię tak od wielu, wielu lat, chociaż nie jestem przesądna, bo to podobno przynosi pecha ;).

Anioł Stróż, 1691, Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce

Anioł Stróż, Melchior Paul von Deschwanden, 1859, kolekcja prywatna