Annie Swynnerton. Malarka, która rzuciła wyzwanie sztuce i życiu
Normy społeczne obowiązują nas wszystkich. Czy na pewno? Czy dzięki ludziom, którzy te normy przekraczają nie zmienia się przypadkiem świat? Czy kiedy barbizończycy, a za nimi impresjoniści porzucili akademickie zasady tworzenia, malarstwo i sztuka nie zmieniły się nieodwracalnie? Oto krótka opowieść o malarce, która postępowała wbrew ogólnie przyjętej konwencji. Malowała i żyła według własnych zasad.
Annie Swynnerton urodziła się w 1844 roku. Jako młoda kobieta, w 1874 roku po raz pierwszy pojechała do Rzymu. Później, w latach 1883-1910 mieszkała tam z niewielkimi przerwami. Włochy wywarły wielki wpływ na jej malarstwo. Jak wielu artystów przed nią i po niej, Annie zachwycała się włoskim światłem i żywymi barwami. Widać to nie tylko w jej pejzażach, ale i w portretach kobiet. Malowała ich wiele, pokazując kobiety w różnych sytuacjach, w różnym wieku i pochodzące z różnych środowisk. Była odważna, nie bała się eksperymentować z malarstwem, nakładała grube impasty farby by podkreślić światło, wydobywała charakter osób portretowanych. W kobietach pokazywała nie tylko ich urodę, ale moc, nadzieję, siłę, w czasach, gdy rola kobiety zaczęła się zmieniać. W jej malarstwie były akty (szczególne światło), skrzydlate postacie, portrety sufrażystek. Wizerunek Millicent Fawcett, założycielki Krajowego Związku Sufrażystek, znajduje się obecnie w Tate Gallery.
Portrety Svynnerton powstawały w studiu. Niemal wszystkie są malowane na ciemnym tle z kontrastową postacią, wydobywaną z przestrzeni świetlistymi barwami. Ta palet barwna rozjaśni się znacznie po kolejnych podróżach do Włoch.
Swynnerton wspierała sprawę kobiet nie tylko swoim malarstwem. Czynnie uczestniczyła w walce o prawo kobiet do głosowania, w 1897 roku podpisała deklarację praw człowieka i wniosek o prawo do głosowania. Jako malarka postulowała o lepsze traktowanie kobiet artystek zakładając (wspólnie z Isabel Dacre) Manchester Society of Women Painters i złożyła wniosek w Akademii Sztuk Pięknych w Manchesterze o organizowanie wystaw kobiet oraz możliwości ich kształcenia. Jako jedna z pierwszych kobiet - artystek studiowała w prestiżowej szkole paryskiej Academie Julian razem z przyjaciółką i malarką, Isabel Dacre.
Inspirujące artystki - Annie Svynnerton
Portret Isabel Dacre powstał jeszcze w Manchesterze, ale już widać na nim wpływy malarstwa włoskiego. To szczególne światło będzie obecne w twórczości Svynnerton do końca. Kolejne obrazy, powstałe po 1880 roku są jaśniejsze, widać na nim kontrast pomiędzy postaciami, a światłem na zewnątrz, bo malarka coraz częściej sytuowała swoich modeli w przestrzeni zewnętrznej, w mocnym świetle. Te akcenty światła podkreślała mocnymi impastami.
W 1905 roku Annie wystawiła swoje obrazy na międzynarodowej wystawie Salon de la Societe Nationale des Beaux-Arts w Paryżu w 1905 roku. Tam na jej pracę zwrócił uwagę Auguste Rodin.
W kolejnych latach Annie eksperymentowała z abstrakcją figuratywną, co stanowiło bardzo nowoczesne i odważne spojrzenie na sztukę.
W 1922 roku została wybrana na członkinię Akademii Królewskiej, czego przed nią nie doświadczyła żadna kobieta. Poparli ją tacy artyści, jak John Sargent i George Clausen. To wyróżnienie przyczyniło się do otwarcia wielkiej wystawy jej malarstwa w Manchester Art Gallery w 1923 roku.
Malowała portrety, pejzaże, sceny alegoryczne. Rozwijała swój styl bazując na doświadczeniach zdobytych we Włoszech, inspirując się także malarstwem Edwarda Burne-Jonesa. Jej obrazy znajdują się w Manchester Art Gallery, w Tate, w Royal Academy oraz w wielu kolekcjach prywatnych.
W Manchester Art Gallery w 2018 roku prezentowano przeglądową wystawę dzieł Swynnerton uzupełnionych kilkoma rzeźbami Augusta Rodin.
(Annie Swynnerton: Painting Light and Hope, Manchester Art Gallery)
Annie Swynnerton urodziła się w 1844 roku. Jako młoda kobieta, w 1874 roku po raz pierwszy pojechała do Rzymu. Później, w latach 1883-1910 mieszkała tam z niewielkimi przerwami. Włochy wywarły wielki wpływ na jej malarstwo. Jak wielu artystów przed nią i po niej, Annie zachwycała się włoskim światłem i żywymi barwami. Widać to nie tylko w jej pejzażach, ale i w portretach kobiet. Malowała ich wiele, pokazując kobiety w różnych sytuacjach, w różnym wieku i pochodzące z różnych środowisk. Była odważna, nie bała się eksperymentować z malarstwem, nakładała grube impasty farby by podkreślić światło, wydobywała charakter osób portretowanych. W kobietach pokazywała nie tylko ich urodę, ale moc, nadzieję, siłę, w czasach, gdy rola kobiety zaczęła się zmieniać. W jej malarstwie były akty (szczególne światło), skrzydlate postacie, portrety sufrażystek. Wizerunek Millicent Fawcett, założycielki Krajowego Związku Sufrażystek, znajduje się obecnie w Tate Gallery.
 |
| Portret Millicent Fawcett, 1930, Tate Gallery, Londyn |
Swynnerton wspierała sprawę kobiet nie tylko swoim malarstwem. Czynnie uczestniczyła w walce o prawo kobiet do głosowania, w 1897 roku podpisała deklarację praw człowieka i wniosek o prawo do głosowania. Jako malarka postulowała o lepsze traktowanie kobiet artystek zakładając (wspólnie z Isabel Dacre) Manchester Society of Women Painters i złożyła wniosek w Akademii Sztuk Pięknych w Manchesterze o organizowanie wystaw kobiet oraz możliwości ich kształcenia. Jako jedna z pierwszych kobiet - artystek studiowała w prestiżowej szkole paryskiej Academie Julian razem z przyjaciółką i malarką, Isabel Dacre.
 |
| Portret Isabel Dacre, Manchester City Art Gallery, źródło: pinterest.com |
Portret Isabel Dacre powstał jeszcze w Manchesterze, ale już widać na nim wpływy malarstwa włoskiego. To szczególne światło będzie obecne w twórczości Svynnerton do końca. Kolejne obrazy, powstałe po 1880 roku są jaśniejsze, widać na nim kontrast pomiędzy postaciami, a światłem na zewnątrz, bo malarka coraz częściej sytuowała swoich modeli w przestrzeni zewnętrznej, w mocnym świetle. Te akcenty światła podkreślała mocnymi impastami.
 |
| Nowa nadzieja, 1904 |
 |
| Zmysł wzroku, 1895, National Museums Liverpool |
W kolejnych latach Annie eksperymentowała z abstrakcją figuratywną, co stanowiło bardzo nowoczesne i odważne spojrzenie na sztukę.
 |
| Iluzje, 1900, Manchester Art Gallery |
 |
| Młoda matka, ok. 1887 |
W Manchester Art Gallery w 2018 roku prezentowano przeglądową wystawę dzieł Swynnerton uzupełnionych kilkoma rzeźbami Augusta Rodin.
(Annie Swynnerton: Painting Light and Hope, Manchester Art Gallery)
Komentarze
Prześlij komentarz